Daar gaan we weer: koptelefoon op en
Sabbatstream kijken. Alleen dan blijf ik gefocust en word niet afgeleid door uitspraaksels
van medebankzitters tijdens de dienst. Schrijft iemand die vroeger nog wel eens
met haar dinnetje kletste en dacht: we worden nog wel een keer de kerk uit gestuurd.
Beren tellen
Zo hoor ik luid en duidelijk dat we
deze sabbatstream beren gaan tellen. Leuk, we beginnen met de zogenoemde bonusbeer, dat is
1. Telt die paardenhoofd op de achtergrond bij de uitleg ook? Ofwel, tellen
alleen knuffelberen of alles wat aaibaar is? Dan telt mijn man ook mee. En
die hond tussendoor? Tellen vierpotige echt ademende beren ook?
Ik geef toe, het
wordt ingewikkeld, dat gebeurt als mensen gaan denken. Denkers maken dingen
moeilijker schreef ik wel eens als quote.
Sabbatwens
Ondertussen gooit een gezin elkaar
een gezegende sabbat toe. Geniaal! Eigenlijk ben ik iedere sabbat benieuwd naar wat dat gezin nu weer ten uitvoer brengt en hoe andere kleine meiden van zich laten zien,
naast de nieuwsgierigheid uit welk land we sabbatwensen krijgen.
Marokko
deze keer en andere inspirerende plekken als Fort Honswijk, een vuurtoren, de
polder en het bos. Nederland is mooi!
Kietelen
Over inspiratie gesproken: die
kinderen en hun gekke bekkies en gekietel tijdens het kinderliedje vind ik een
tip voor ons volwassenen. Als een soort van doe-waar-je-extra-blij-van-wordt
tijdens het zingen, wil ik als we weer samen komen de persoon naast me kietelen
en trek een gekke bek naar de persoon tegenover me. Ik heb al wel mensen in
gedachten.
Ik mag onderhand wel een lijstje aanmaken van dingen die ik wil doen
als we weer samen komen. Die eerste live-sabbat wordt wat!
Jezelf zijn
Eerst overschakelen naar de inleider
die terecht opmerkt dat het bos een perfecte plek is om tot rust te komen en
dingen los te laten. Waarna we bidden in vrijheid en zoals jij dat wilt. Het is
zo typisch Alphen: je mag je handen vouwen, je mag je handen opheffen. Bid mee
op de manier die je past. Zoals je mag (mee) beleven, vieren en delen wat en
wie je bent. Geliefd kind van God, geliefd lid van deze club.
One men show
Na het gebed en het lezen van 2
Samuel 11:14-17 schakelen we over naar een ‘collega journalist’ van me: deze verslaggever
kreeg lucht van een groot schandaal en checkt graag hoe dat zit. Koning D zou uit
verveling iets zijn begonnen met mevrouw B. dat leide tot problemen en werd gevolgd door fout op fout. Ontmaskering volgde, maar gelukkig wist de koning dat redding mogelijk was. Hij toonde berouw en werd vergeven.
De
verslaggever, ofwel predikant, zette een knap staaltje one-men-show neer. Wie de
sabbatstream niet heeft gezien, moet echt snel gaan kijken, al is het maar voor dit toneelstukje.
Waar
de verslaggever mij persoonlijk inpalmde, was bij het zoeken naar de geschikte
titel voor zijn artikel. Als schrijver ken ik die uitdaging bij artikelen voor
de plaatselijke krant. Zo leerde ik: schrijf eerst het artikel, daarna de
inleiding en ondertussen is de titel volledig duidelijk geworden. Zonder al te
veel denkwerk.
Eerlijkheid
Met het verhaal van David, komt de boodschap
van het kinderverhaal ‘eerlijk duurt het langst’ dubbel tot zijn recht.
Niet David, maar Uria gedroeg zich het meest koninklijk, door trouw te blijven
aan zijn taak en maten. Je zou anders maar doodziek kunnen worden, net als de
beren in het kinderverhaal ziek werden na het eten van al dat snoep dat ze niet
wilden delen. Terwijl delen zoveel fijner is. Net als delen van je talenten de kerk sterker maakt.
Hoeveel?
Om aan het eind te beseffen dat ik
helemaal vergeten ben om beren op de weg, ik bedoel, in de sabbatstream te tellen.
Hoeveel waren het er nou?
Voor
de rest gooi ik jou een gezegende week toe. Vangen!!!
En tot volgende sabbat!
