Ken jij de wekelijkse aftelstress? Mijn man en ik zaten ruim voor de
start van de Sabbatstream klaar terwijl in de keuken nog volop gerommel klonk. Om
duidelijk te maken dat de klok tikte telde ik hardop af: ‘6-5-4-3...’ Twee
mensen gingen in de versnelling en ploften bij 0 op de bank. Gehaald!
Begon het te regenen! Hopelijk zat iedereen safe & dry klaar voor de dienst waarin ik iedereen welkom
heette.
Eerst werd door dochterlief uitgelegd, waarom kerken hoog gebouwd zijn.
Dat is omdat men geloofde dat men dan dichter bij God was. Leuk weetje.
Zelf maakte ik een foutje. Ik zei
Buurtoren, terwijl ik in de Jacobitoren stond. Ach ja, een halfuur eerder stond
ik in de Buurtoren, want op Koningsdag moesten de vlaggen daar wapperen bij adembenemende
vergezichten en na het adembenemende traplopen.
Al klimmend wisten we, wacht
ons het licht. Het licht van de zon. Een bijna goddelijk moment.
Samenwerken
Werd ik met een ‘pling’ teruggehaald naar de Sabbatstream. In de groepsapp
werd gevraagd wie de baas* is? Met andere woorden: iemand zegt de baas te zijn
in de stream. Leuk, een wedstrijdje. Slim eigenlijk, we werden verplicht op te
letten.
Wat bij de getoonde kindertekening
niet moeilijk was. Wat een joekel! Ik had graag mee geschilderd en iedereen laten
wachten op de sabbatgroet. Eén van de meiskes zei dat hun sabbatgroet kwam als het werk
klaar was. Gelukkig klonk al eerder: ‘Kikkeboe, gezegende sabbat’. Maar meer
nog klonk herhaald de belangrijke boodschap over samenwerken. Dat zagen zij
scherp: alleen door samenwerken komt werk af.
Zo geldt ook voor de sabbatstream, deel je sabbatwensen, leuke ervaringen of iets over je werk/hobby. Want
alleen samen maken we hier iets van ter ere van God en elkaar.
Ga voor rommel
Kijk naar de Zweedse chef die we voorgeschoteld kregen. Hij werkte samen
met de eend, mikte allerlei voedingsstoffen in de pan (en vooral ook naast de pan). Blijkbaar is koken makkelijker als je er een puinhoop van maakt.
Komende week ga ik dat testen, daarbij staat pekingeend genoteerd.
Ik heb overigens wel een soort
van Zweedse pannenkoekenbakker in huis. Na afloop ligt het aanrecht vol pannenkoekenmix,
appelschillen en poedersuiker. Je kunt van het aanrecht eten.
Kijkpret
Eerst staat het kinderliedje op het menu. Waarbij mijn dochter opmerkte:
‘Volgens mij kijken we vooral uit naar de kinderen.’ Hun gedans, zang en inleving
blijft hartverwarmend. Inderdaad ‘een enthousiast bende’, zoals mijn man zei. Het
is goed kerk zijn. Gevolgd door de boodschap van het kinderverhaal: Als het ene
niet lukt, probeer dan iets anders.
Zoals ons voorgeschoteld werd in het verhaal van Petrus in Lucas 5:1-11.
Petrus, een interessant figuur waar veel over geschreven is. Hij kende
geldingsdrang en was extravert, dus levendig. Daarnaast was podiumangst hem
vreemd. Doe hem een groot publiek en hij was gelukkig.
Hij was het die meemaakte dat Jezus
vanaf de oever van het meer van Tiberias in zijn boot stapte en de mensen toesprak. Zo voorkwam hij verdrongen te worden. Men wilde geen woord missen. Na zijn toespraak droeg
Jezus Petrus op het meer op te varen en de netten uit te gooien. Petrus reageerde
verbaasd: ‘Wij hebben ons de hele nacht ingespannen en niets gevangen.’
Draaipunt
Stel je voor ’s nachts op het meer. Het was zo donker, je zag geen hand
voor ogen. Netten werden overboord gegooid en visloos binnengehaald. Opnieuw wierpen
zij ze overboord, steeds zonder opbrengst , de hele nacht door.
Herken je dit gevoel bij de
kerk? Valt je op dat mensen geen trek meer hebben in kerk-zijn? Het wordt
gezien als saai. Men vraagt zich af waarom de kerk bepaald wat je moet doen en hoe.
Petrus zag het ook niet, maar wist
Wie hem vroeg de netten uit te werpen en zei: ‘Als u het zegt, werp ik mijn
netten uit.’ Wat een draaipunt. Puur vanuit de erkenning dat hij Jezus als autoriteit ziet. De visvangst werd een wonderbaarlijke.
Waarna Petrus voor Jezus voeten
neerviel: ‘Ga weg Heer, ik ben zondig.’ Hij voelde zich onwaardig om in Jezus' buurt
te zijn. Jezus was hem te groot. Jezus keek Petrus in de ogen: ‘Wees niet bang. Ik
maak je visser van mensen.’ Wat later werkelijk gebeurt bij het Pinksterfeest.
Petrus sprak een menigte toe, waarna
duizenden mensen zich lieten dopen.
Gooi je net uit
Deze tijd vraagt om los te komen van tradities. Nieuwe wegen te ontdekken,
omdat het anders moet. Wat we gewend zijn werkt niet meer. Daarom moeten wij de
netten de andere kant op gooien, samen met God en wie weet wat er dan gebeurd?
Begin met het delen van deze blog of de sabbatstream
met vrienden, schrijf een verhaal over iets dat je raakte en deel dat.
Ik wens je God dichtbij als jij je net uitgooit. Nee, Hij is erbij,
zoals Hij bij Petrus was. Ga ervoor.
Liefs,
Irene
* Heb je de baas gevonden? Het is de basgitarist, op zijn beker staat: I am the boss!