WeTube, zo noemde de man die onze Sabbatstream inleidde ons YouTube-samenzijn.
Die houden we erin, klonk direct via de app, naast mij en binnenin mij. Het
blijft bijzonder om deel te zijn van dit gezin dat Alphen DC heet. Ik ben
dankbaar hierbij te horen. Dankbaar om wie wij zijn, wat we doen voor God en met
elkaar.
Cijfertjes

Wat gaaf dat we de vader van
één van ons ontmoetten. Stel je voor, 70 jaar geleden gedoopt. Volgens mij
kijken hij en zijn vrouw wekelijks mee op YouTube en zijn zomaar ineens deel
van ons samenzijn. Hoe leuk is dat? Zij kunnen niet meer naar de kerk, maar
voelen zich ineens sterk deel van ons. Dat zet opnieuw aan het denken. Wat
streamen we als we weer samen mogen komen? Hoe gaan we mensen die door ons
geraakt zijn en God ontmoeten via ons, blijven betrekken? Uitdagingen blijven
komen.
He knows
Het filmpje waarbij iemand een gebed wil ‘schrijven’, maar er niet uit
komt, raakte me diep. Iets me een brok en keel, een beetje vochtig en ogen. Touched, schrijf ik. Want ken je dat?
Willen bidden, maar niet weten waar te beginnen, wat te zeggen, er is zoveel…
Deze persoon gooit alle letters op een hoop. Het zegt alles! En God? Hij antwoordt:
I know! Het geeft mij moed en vertrouwen te weten dat God ons gebed weet,
zonder dat wij het uitspreken. Geef God alle letters en hij vormt jouw gebed. Geef
God je hart, hij houdt ‘m liefdevol vast. Dat is nou bijzonder, God houdt jou
vast. Ik schrijf het met tranen in mijn ogen, want geloof en voel het zo enorm
diep, *ik geef toe, deze tijd maakt mij emotioneel*.
Hé, ik vergat mijn koffie, vond
zojuist een half volle beker koude koffie. Even vers gezet en ik ben er weer.
Kijkend naar het meiske van vijf, bijna zes fluisterappte mams me, werd
ik weer helemaal gelukkig. Nog even en de kinderen worden de reden dat ik nog
liever kijk naar onze Wetube Sabbatstream. Viel
het jullie op hoe ze naar de
natuur keek en praatte over bloemen en vogels? Zij snapt het en wordt vast
bioloog of zo. Ik herken mij in haar, behalve dat ik op mijn zesde geen boek
las over klimaatverandering. Alleen al het woord kreeg ik toen niet uit mijn
strot en voel weer die brok, want de meiskes missen hun vriendjes. Ja, dat! Ik
ook! Ik weet zeker: wij allemaal. WeTube is leuk, maar waar blijven de
knuffels?
Jabes
Dan duiken we in het gebed van Jabes. Zijn naam betekent iets als ‘met pijn
op de wereld gebracht en mijn geluk’. Dat is precies wat kinderen inhoudt,
mompelde ik tussendoor. Gewoon hardop praten kan hier, terwijl je languit
op de bank zit. Voor de rest is Jabes inderdaad een onbekende. Hij maakte geen
naam, voerde zijn taak ongezien uit en geloofde. Hij bad voor het volk, een
schijnbaar egoïstisch gebed: zegen mij, mijn gebied, mijn plek en dat het kwaad
weg mag blijven. Als we bedenken dat het volk hun land terug wilden winnen op
de bezetters, dan snappen we het.
En het mooie? God luistert! Hij hoort alle gebeden. Hij weet wat er gebeurt. Dat geldt ook nu.
Hoewel we niet geloven dat
rampen door God worden veroorzaakt, kan Hij ze wel gebruiken. Om ons wakker te
schudden. Hij vraagt ons niet bang rond te kijken, maar te beseffen waar we
mee bezig zijn. Pijn en smart kunnen veranderen in geluk, want God luistert.
Hij is voor ons, wie is dan tegen ons? Hij zegent. Wij moeten geloven in de
kracht van gebed. Kracht van de God die redt.
Levensecht
Waarna ik bij het laatste lied mee fluit en Celine kijkend naar het
scherm zegt: ,,Grappig, er fluit zelfs iemand mee in de stream.” Zo levensecht
is de Sabbatstream, wij zijn echt met elkaar. Doe gerust mee en stuur jouw groet,
een creatief filmpje of interessant interview toe. We maken en doen dit samen met
en voor God.
Ik wens je Hem dichtbij & tot volgende week!