Vanochtend hoorde ik dat het woord ‘sabbat’ geen Nederlands woord is.
Het is Hebreeuws. Eigenlijk logisch want de oorsprong ligt bij Israël en het
Joodse volk, ver van ons kikkerlandje. Ik vind het wel interessant om er even bij
stil te staan. Het woord klinkt menigmaal bij ons in huis en in de kerk. Ik
hield al van het on-Nederlands woord; het staat voor rustdag. Nu komt er
betekenis bij, want het betekent ‘stoppen’! Wauw, cool, zalig! Ik stop graag met het huishouden of boodschappen doen. Zelfs onze televisie
stopt op sabbat.
Televisie kijken
Herstel, ik lieg: gewoonlijk, toen
wij gewoon op zaterdag naar de kerk gingen (is voor sommigen dan weer heel
ongewoon), stond de tv uit. Nu druk ik om 10.45 uur op de afstandsbedieningen de
televisie en geluidsinstallatie aan. Weg met het sabbatslot, ik stop en kijk
buis om mijn broers en zussen van Alpen DC zien. Daarbij stop ik mijn beentjes
onder een deken, hou een bakkie cappuccino in de hand en op schoot staat een
schoteltje met miniappelflapjes. Mini flapjes, want dan zijn het ook mini-calorieën.
Ik stop ze met groot plezier in mijn mond.
Even samen
Genietend van mijn schermvullende kerkfamilie uit Alphen aan de Rijn en
omstreken. Een familie die woont in plaatsen waar ik nooit eerder van hoorde (Lage Zwaluwe? Rijnsaterwoude?). We boxten
weer een leuke video bij elkaar. Ik zong vanaf de bank warempel zachtjes mee
met de liedjes. Alles werkte, hoewel op
afstand, mee aan een we–are-together gevoel, want dat we samen waren bewijzen de
foto’s van aan de buis gekluisterde lieverds via appjes over en weer. Daar was geen sprake van stoppen, integendeel!
Nachtmens
Over stoppen gesproken, één persoon,
ik kan het weten, kon de afgelopen week ook niet stoppen – sabbat leek
ver weg. Zo zei hij vanochtend tegen onze zoon:
“Ik was vannacht weer lekker
bezig met YouTube.” Ik dacht: vannacht? Sloop hij zijn bed uit? Hoe laat dan?
Ik merkte er niets van, ik sliep blijkbaar goed. Dat had hij ook moeten doen,
stoppen en slapen. Het was sabbat.
Gewekt
Even terug naar gisteravond, daar begon het al. Toen bleek de video die klaar stond om vanochtend
om 11.00 van zich te laten zien, weggekaapt te zijn door meneer YouTube. Ho,
stop! Of toch niet, ze hadden het recht. Iets met een claim op een lied. Jammer,
het bezorgde mijn lief extra werk. Hij verwijderde het lied uit de video en zorgde ervoor
dat de video weer gerenderd* kon worden. Precies daar ging iets mis.
Wat manlief vannacht om een uur
of drie ontdekte. Ik durf geloven dat Iemand (ja, met hoofdletter) hem zacht
wakker maakte om te waarschuwen. ;) Zat hij daar op zolder in een slapend huis,
zocht de fout in de video en zette het opnieuw op renderen. Dook het bed in
naast mij. Klinkt natuurlijk heel romantisch, maar ik wist van niks. Weg sweet
feelings.
Hij werd om 04.00 uur wakker,
wat ik logisch vind, want wie slaapt rustig als je twijfelt om een video die
zeven uur later wel moet werken? Zo checkte hij de video en ontdekte dat het
goed was.
Dat sliep uiteraard heel lekker.
Zelfs hij mocht stoppen - sabbat!
Even vergeten
Sabbat, zaterdag, mijn favoriete dag om te stoppen en vandaag extra mooi met de
zon die schijnt. Kom we gaan er op uit. Stop! Nee, blijf thuis! Was ik toch zo
even corona vergeten.
Heb jij dat ook, zo af en toe, het even te vergeten? Ik wens je die momenten
vaker de komende week. Misschien helpt het maken van een leuke video voor onze
dienst voor volgend week. Ik kijk al uit naar ons volgende 'samenzijn'.
Tot dan wens ik je God dichtbij.
See you!
*wat renderen is? Laat Google dat maar uitleggen, weet ik ten diepste
ook niet. Wat ik wel weet is dat het woord in huize Irene heel vaak klinkt met
een zoon die YouTuber is. Er klinkt vaak een zucht naast, want renderen kost uren tijd. Ja,
wat denk jij, een blog ook, maar die hoeft niet gerenderd. Dit was ‘m.
